Hoe werkt de iris in je oog?

0

Zoveel mensen, zoveel irissen. En dus zoveel verschillende kleuren ogen. Van felblauw tot diepbruin, in verschillende tinten, divers in kleursterkte. Zoals we al eerder beschreven: de iris bepaalt de kleur van onze ogen. De locatie van de iris binnen het oog: aan de voorkant, tussen het hoornvlies en de lens.

Regenboogvlies

Vanwege de variatie aan kleuren wordt de iris ook wel het regenboogvlies genoemd. De achterkant van de iris is opgebouwd uit pigmentrijke cellen waarbij de hoeveelheid en het type pigment de kleur van het oog bepalen. Bij weinig pigment is er sprake van een blauwe iris, bij veel pigment is er een bruine iris.

Aan de voorkant van de iris bevinden zich de crypten. De crypten bevatten weinig piment en hebben een reliëfachtige structuur. Kijk je van dichtbij naar het oog dan kun je die reliëfstructuren goed zien zitten. Dat wil zeggen, bij iemand die licht gekleurde ogen heeft. Bij iemand met donkere ogen is deze reliëfstructuur minder goed of niet te zien.

Functie

We hebben nu alleen de vorm van de iris beschreven. Maar wat doet de iris, binnen de functie van ons oog? De iris heeft een regelfunctie. De iris regelt de hoeveelheid licht die in het oog naar binnen valt.

Daarbij speelt de pupil een belangrijke rol. De pupil bevindt zich het midden van de iris en is het zwarte stipje, of eigenlijk gaatje, waarin het licht naar binnen valt. Twee spieren die aan de iris bevestigd zijn, spelen hierbij een belangrijke rol: de kringspier en de radiaire spier.
De kringspier bevindt zich in het centrum van de iris, rondom de pupil, en zorgt ervoor dat de pupil vernauwt. De radiaire spier is verantwoordelijk voor het verwijden van de pupil.
Bij het opvangen van veel of fel licht wordt de pupil kleiner. Wanneer er weinig of geen licht is, wordt de pupil juist groter. De pupil wordt groot zodat het oog zoveel mogelijk licht kan opvangen.
De kringspier en de radiaire spier regelen tevens de zogenaamde scherptediepte binnen de oogfunctie. De scherptediepte is de afstand waarover je scherp ziet.

Naast deze basale regelfunctie voor de lichthoeveelheid zijn er nog andere oorzaken van het groter of kleiner worden van de pupil. Zo kan de pupil bij plotselinge emotie ineens een stuk groter worden. Denk bijvoorbeeld aan intense schrik of angst. Ook medicatie of drugs kunnen de pupil doen vergroten. Niet onbelangrijk: een langdurig vergrote pupil kan gevaarlijk zijn. Wanneer een vergrote pupil de lichtopname niet goed regelt, kan het oog beschadigd raken. Bij ouderen wordt de pupil meestal kleiner.

Beschadiging van de iris

De iris is een kwetsbaar element en kan door een ongeluk (trauma) beschadigd raken. Zo kan de iris scheuren of kunnen de spieren in de iris beschadigd zijn. Hierdoor kan de pupil minder goed werken en blijft deze vergroot.

Ook kan de iris ontstoken raken. Dit wordt iridocyclitis genoemd. Een irisontsteking gaat vaak gepaard met reumatische klachten, zoals bij de ziekte van Bechterew, maar komt ook voor bij de ziekte van Lyme.

Vaak heeft men dan last van een pijnlijk en tranend oog en is het oog erg rood. Verder kan men minder goed zien en is het lastig om licht te verdragen. Een ernstige ontsteking van de iris kan een verkleving van de iris met de lens veroorzaken.

Delen.

Laat uw reactie achter en help andere bezoekers

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.